 |
|
Recensie Zwolse
Courant Wachten op een jas Door Wim van der Beek |
 |
De beeldend kunstenaar die in Dalfsen geboren werd maar tegenwoordig woont en werkt in Arnhem, pakt de zaken grondig aan. Hij begint het liefst bij het absolute nulpunt en bouwt van daaruit een leefruimte op die om hem heen valt als een jas. Voorlopig koestert hij in kunstruimte Safe (die in de schuilkelder gevestigd is) de leegte die hem aanzet tot brainstormsessies over de definitieve invulling.
De tentoonstelling kan opgevat worden als een 'work in progress'. Boverhof zal gedurende de tentoonstellingsperiode regelmatig in de ruimte aanwezig te zijn om die naar zijn hand te zetten en naar zijn geest te voegen. De eerste beeldelementen zijn inmiddels in de ruimte geïnstalleerd, maar pas aan het eind van de expositie zal het publiek compleet inzicht krijgen in de intenties en ideeën van de kunstenaars. De 'groeitentoonstelling' kan door het publiek in verschillende stadia beleefd worden.
De tomeloze inzet van de kunstenaar, zijn oorspronkelijke visie en zijn vermogen om abstracte concepten en filosofische opvattingen te materialiseren in concrete objecten en heldere formuleringen bieden een veelbelovend perspectief: niet alleen voor deze tentoonstelling, maar ook voor de nabije toekomst, want Boverhof is in 2003 als curator verantwoordelijk voor de invulling van het programma van Safe. Daarnaast is hij als vormgever onder meer in deze regio actief en direct betrokken bij enkele opmerkelijke projecten op het gebied van grensverleggende woninginrichting.
Iwan Boverhof voldoet in alle opzichten aan het profiel van een jonge, veelbelovende kunstenaar die zijn eigen weg zoekt (en gedeeltelijk al gevonden heeft) in een onafhankelijke opstelling en een mentaliteit die aansluit bij de huidige functie en maatschappelijke relevantie van kunst die een centrale plaats claimt in de moderne samenleving. Van marginalisering moet hij niets weten. Boverhof creëert zijn eigen markt. Hij laat zich niet doodknuffelen door het subsidiecircuit en niet verleiden tot deelname aan WIK of andere voorzieningen die zijn vrijheid, onafhankelijkheid en creativiteit belemmeren.
Solide materiaalkennis en ambachtelijke vaardigheden maken het hem mogelijk om zijn originaliteit en visie te koppelen aan degelijke uitvoering. Tijdens de laatste Documenta in Kassel bewees de kunstenaar dat met zijn aandeel in de uitvoering van het project van Mark Manders. In Dalfsen is het zichtbaar in één van de eerste objecten die inmiddels in Boverhofs leefruimte is geplaatst: een préfab cabine die als eenpersoons onderkomen fungeert. Met de menselijke maatvoering van de compacte en intieme ruimte reageert de kunstenaar direct op de enorme kelder die ooit gebouwd is om honderden mensen in een eventuele noodsituatie onder te brengen.
Ook vier andere objecten hebben intussen hun plaats gevonden. Opmerkelijk is de transformatie van de vorm van een uitlaat in materialen die een directe relatie bezitten met meubels en andere interieurelementen. Ook een rek met kleerhangers refereert aan het feit dat in het werk van Boverhof het onderscheid tussen autonome en toegepaste kunst vervaagt. Het kale object lijkt te wachten op een jas.
Redenerend vanuit logica en vanuit systematisch denken komt hij tot opmerkelijke resultaten die opvallen door hun toegankelijkheid. Het autobiografische verhaal dat de leefruimte vertelt, is een optelsom van associaties en reacties op reacties. De transformatie van de ruimte hangt nauw samen met de fysieke eigenschappen, geestelijke gesteldheid en voortschrijdende inzichten van een kunstenaar die er niet voor terugdeinst om steeds opnieuw terug te keren naar de basis.
Tentoonstelling: 'Each connected to others - All edited frequently', Iwan Boverhof; t/m 29 december in Safe Dalfsen. Informatie: telefoon 0529 - 431066.